De Osteopaat

De Osteopaat

 

palp cwz close w

Voor de osteopaat is het concept ‘gezondheid’ fundamenteel. Dit behelst niet alleen het afwezig zijn van symptomen, maar ook een evenwichtige functie en een staat van welzijn in harmonie met zijn omgeving.
De osteopathische behandeling steunt op deze essentiële pijlers:

1.  Wanneer een patiënt een osteopaat raadpleegt, zal deze in eerste instantie een uitgebreide anamnese doen. Hij luistert naar de klachten van de patiënt, en informeert naar zowel medische en chirurgische precedenten, als de leefgewoonten in hun socio-psychologische context. Hij doet eveneens beroep op de uitslagen van paraklinische onderzoeken welke de patiënt in zijn bezit heeft (bijvoorbeeld radiografie, scanner, NMR, bloedanalyse, …)
Hij houdt op die manier niet enkel rekening met de aandoening op zich, maar ziet de patiënt in zijn geheel. (Hij werkt een holistisch klinisch onderzoek uit.)
De osteopaat weet dat elke pathologie welke niet tot zijn domein behoort, voor behandeling wordt uitgesloten. Wanneer hij dergelijke pathologie objectiveert, zal hij de patiënt doorverwijzen naar zijn huisarts of bevoegd specialist.

2.  Vervolgens zal de osteopaat een specifiek osteopathisch klinisch onderzoek beginnen. Hij voert een aantal precieze en aangepaste testen uit. Hij beoordeelt de kwaliteit van de beweging en objectiveert via palpatie de viscerale sfeer en de bewegingsbeperking van gewrichten en weke delen. Aan de hand daarvan verklaart hij de verschillende somatische disfuncties welke gelinkt zijn aan de klachten van de patiënt. De somatische disfunctie (verstoring van het functioneren van het lichaam) behelst een mechanische disfunctie (we stellen een wijziging van bewegingsuitslag van gewrichten en weefselspanningen vast), welke een levende structuur beïnvloedt (meestal een gewricht, doch niet uitsluitend).

fts w

3.  De osteopaat kiest vervolgens zijn therapeutische technieken afhankelijk van de problematiek van de patiënt, het osteopathisch bilan, de pathologie, de leeftijd, de lichamelijke gesteldheid, de evolutie van de behandeling,…
Iedere patiënt geniet dus een behandeling die specifiek aan zijn geval is aangepast. Deze behandeling wordt bij elk consult opnieuw geëvalueerd op basis van een reeks voorafgaande onderzoeken. De behandeling is gebaseerd op manipulatieve technieken en beoogt in essentie het opheffen van de somatische disfuncties die werden vastgesteld tijdens het klinisch onderzoek.
Deze technieken gebeuren steeds op zachte wijze. Zij zijn dus niet agressief noch traumatiserend. Zij kunnen worden toegepast in functie van de noden van de patiënt en ter hoogte van om het even welke lichaamszone (evenzeer visceraal als musculo-skelettaal).
De indicaties voor het toepassen van osteopathie zijn werkelijk zeer talrijk en beperken zich niet enkel tot stoornissen van het musculo-skelettaal systeem.

De osteopaat kan verlichting brengen bij de patiënt, de functie van de aangedane zone herstellen en hierdoor eveneens het algemeen evenwicht van het lichaam herstellen. (Het is niet uitgesloten dat men tijdens een behandeling vaststelt dat verbetering of verdwijnen van de symptomen die de patiënt aanvankelijk niet kenbaar maakte, optreedt. (Een efficiënt behandelde lumbalgie kan bijvoorbeeld de darmtransit of de slaap verbeteren.)
Het herstellen van de mobiliteit leidt eveneens tot de ondersteuning van het mechanisme van autoregulatie. Dit laat het organisme toe het evenwicht terug te vinden, het autodefensiesysteem te optimaliseren en hierdoor de goede gezondheid te handhaven.

 Bron: gnrpo.be